خبرگزاری مهر-گروه هنر: فیلم سینمایی «تابستان داغ» به کارگردانی ابراهیم ایرج زاد با موضوع مسئولیت پذیری والدین در قبال فرزندانشان این روزها روی پرده سینما است و با توجه به اتفاقات اخیری که در زمینه دزدیده شدن و قتل بچه ها در اخبار حوادث مطرح شد این فیلم اهمیت بیشتری پیدا می کند.

این فیلم با نشان دادن این موضوع در ۲ خانواده که یکی از آنها متعلق به قشر فرودست جامعه و دیگری از طبقات بالای جامعه است در پی این است که بگوید اگر طرز تفکر اشتباهی درباره خانواده در هرکجایی وجود داشته باشد می تواند منجر به یک مشکل ناگوار شود.

در این فیلم پریناز ایزدیار در نقش نسرین و صابر ابر در نقش ناصر خانواده ای را به تصویر می کشند که متعلق به قشر فرودست جامعه هستند و یک فرزند دارند و در مقابل علی مصفا در نقش ایمان و مینا ساداتی در نقش سارا زوج پزشکی هستند که یک پسربچه دارند.

به بهانه اکران «تابستان داغ» با ابراهیم ایرج زاد کارگردان و سهراب خسروی تدوینگر فیلم که سیمرغ بلورین بهترین تدوین را از سی و پنجمین جشنواره ملی فیلم فجر دریافت کرد، نشستی در خبرگزاری مهر داشتیم که قسمت اول آن را در زیر می‌خوانید:

* «تابستان داغ» با یک قصه تلخ پیام خود را که به زعم من مساله مسئولیت‌پذیری خانواده در قبال فرزندان است به تصویر می کشد. چطور شد که این موضوع و این شیوه روایت را انتخاب کردید؟

ابراهیم ایرج زاد: محور اکثر فیلم های کوتاه قبلی من خانواده و یکی از مشخص ترین فیلم های کوتاهم در این حوزه «دوچرخه ها، پدرها و سیگارها» بود. همچنین مدتی درگیر این موضوع بودم که اقتباسی از رمان «کریمر علیه کریمر» نوشته ایوری کورمن انجام دهم که البته پیشتر یک فیلم به همین نام هم از روی آن ساخته شده بود که البته در اقتباس نسخه آمریکایی از قسمت های میانی «کریمر علیه کریمر» استفاده و یک بخشی از آن رمان حذف شده بود که آن بخش حذف شده برای من مهم بود. در این گیر و دار بودم که با فیلمنامه دوست خوبم پیام کرمی با نام «بچه» رو به رو شدم که بعد از خواندن آن متوجه شدم همه آن فاکتورهایی که مدنظر من است در این فیلمنامه وجود دارد.

مسئولیت پذیری زن و شوهرها نسبت به هم و فرزندانشان به نظر من یک موضوع بسیار مهم اجتماعی است. نیاز امروز جامعه ما است که زن ها نقش اجتماعی خود را جدی تر پی بگیرند و البته علاقه و خواست خود زن ها هم هست و باید هم باشد، اما وقتی که می خواهند مادر شوند آنها را به چالش می کشد. جامعه باید بتواند بستر مناسبی فراهم کند تا زنان بتوانند ضمن ایفای نقش اجتماعی خود، فرزندانشان را نیز به درستی تربیت کنند همچنین داشتن یک همسر  مسئولیت‌پذیر و همراه هم مهم است. «تابستان داغ» درباره همین مسئولیت پذیری و بی مسئولیتی صحبت می کند که باعث اتفاقات ناگوار می شود که در برخی مواقع جبران ناپذیر هستند.

سهراب خسروی: من از طریق هومن بهمنش که مدیر فیلمبرداری و مجری طرح «تابستان داغ» است وارد این پروژه شدم و بسیار خوشحالم برای فیلمی سیمرغ گرفتم که یک تیم هم سن و سال خودم در آن حضور داشتند و از جهت سرمایه گذاری به تمام معنا مستقل بود و هیچ بودجه ای از جای دولتی نگرفته بود حتی در حال حاضر هم بدون داشتن هیچ بیلبوردی به چنین فروشی دست پیدا کرده و مخاطبان تنها با تبلیغات دهان به دهان به تماشای این فیلم می نشینند.

از سوی دیگر بسیار خوشحالم در فیلمی حضور داشتم که به دغدغه های همه ما می پردازد. یک بچه در محوریت این فیلم قرار دارد آنهم در روزگاری که توجه ها نسبت به این مساله کم شده است. ابراهیم ایرج زاد با «تابستان داغ» قابی را به ما نشان داد که شاید در هیاهوی زندگی توجه ای به آن نمی کنیم.

* ولی فیلمتان در زمان اکران شده که چند پرونده قتل کودکان از آتنا گرفته تا بنیتا در جریان است، از همین رو می تواند تلنگر خوبی به پدر و مادرها برای حفاظت از کودکانشان باشد.

ایرج زاد: بله همینطور است. من فکر می کنم بچه های دانش آموز هرمزگانی، آتنا، ستایش و ... از همین بی مسئولیتی ها از بین رفتند.

اینکه «تابستان داغ» در این برهه زمانی که چند بچه دچار اتفاقات ناگوار شدند، اکران شده اتفاق مهمی است و گویا من «تابستان داغ» را زمانی ساختم که خیلی به موقع است. بسیاری به من می گویند چرا «تابستان داغ» اینقدر تلخ است؟ و من می گویم فیلم درباره حادثه ای صحبت می کند که مهلک است و این درجه از تلخی برای این است که مخاطب سهل انگاری را کنار بگذارد. برای مثال در قسمتی از فیلم می بینیم که اتفاقاتی همچون سوختن دست بچه رخ می دهد اما پدر و مادر توجهی نمی کنند و فکر می کنند تاثیری روی بچه نمی گذارد.

من می گویم فیلم درباره حادثه ای صحبت می کند که مهلک است و این درجه از تلخی برای این است که مخاطب سهل انگاری را کنار بگذارددر مواجهه با این انتقاد که فیلم زیادی تلخ است من ماجرای پلاسکو را مثال می زنم و می گویم اگر تنها یکی از طبقات پلاسکو دچار حادثه می شد هیچوقت این ماجرا به این شدت جامعه ما را تحت تاثیر قرار نمی داد و باعث نمی شد مسئولان به ایمن سازی و بافت فرسوده این ساختمان توجه کنند.

ما در پی این بودیم که مخاطب پیش خود بگوید این اتفاقی که روی پرده مجازی رخ داد، احتمال دارد در دنیای واقعی زندگی ما هم رخ دهد. در واقع می خواستیم ایمان ها و ساراها به خودشان بیایند و تا امروز هم زن و شوهرهای زیادی تحت تاثیر «تابستان داغ» عملکرد خود را تصحیح کرده اند.